ένορκοι

Ο Kengo Kuma b γεννήθηκε το 1954. Ίδρυσε την Kengo Kuma & Associates (KKAA) το 1990. Ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο αφού δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Keio και στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο. Τα έργα KKAA βρίσκονται σε εξέλιξη σε περισσότερες από 30 χώρες. Το KKAA έχει γραφείο στο Τόκιο, το Παρίσι, τη Σαγκάη και το Πεκίνο. Ο Kengo Kuma είναι ένας παγκοσμίου φήμης Ιάπωνας αρχιτέκτονας του οποίου η θαυμάσια απόδοση κατέχει έναν εγγενή σεβασμό και αξία των υλικών και του περιβάλλοντος, δημιουργώντας συχνά μια αρμονική ισορροπία μεταξύ κτιρίου και τοπίου. Ασχολείται με μαεστρία τόσο στον αρχιτεκτονικό πειραματισμό όσο και στον παραδοσιακό ιαπωνικό σχεδιασμό με την τεχνολογία του εικοστού πρώτου αιώνα, καταλήγοντας σε εξαιρετικά προηγμένα αλλά όμορφα απλά, ήπια κτίρια σε ανθρώπινη κλίμακα. Είναι γνωστός για την προσπάθεια αναζήτησης νέων υλικών για να αντικαταστήσει το σκυρόδεμα και τον χάλυβα, αναζητά μια νέα προσέγγιση για την αρχιτεκτονική σε μια μεταβιομηχανική κοινωνία και συνδυάζει εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους για να δημιουργήσει χώρους που δημιουργούν μια ήρεμη και γαλήνια ατμόσφαιρα. Ο Kengo Kuma θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους αρχιτέκτονες, παγκοσμίως αναγνωρισμένος για τη βιώσιμη προσέγγισή του και αφοσιωμένος στο σεβασμό για το περιβάλλον και την παράδοση. Σχεδίασε σημαντικά κτίρια σε όλο τον κόσμο, μεταξύ των τελευταίων και πιο αναγνωρισμένων και βραβευμένων έργων είναι το Japan National Stadium στην Ιαπωνία, το V&A Dundee στη Σκωτία, το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης στην Κίνα, το GC Prostho Museum Research Cente στην Ιαπωνία, το Under One Roof EPFL Artlab στην Ελβετία, Kadokawa Culture Museum and Exchange στην Αυστραλία, FRAC Marseille στη Γαλλία και πολλά άλλα. Το 2021 έλαβε το βραβείο «The 100 Most Influential People» από το περιοδικό Time.

Benedetta Tagliabue

Benedetta Tagliabue EMBT - Spain / China

Ο διεθνούς φήμης αρχιτέκτονας συνιδρυτής με τον Enric Miralles (1955-2000) του διεθνούς στούντιο EMBT Architects, με γραφεία στη Βαρκελώνη (HQ), τη Σαγκάη και το Παρίσι. Μεταξύ των πιο αξιοσημείωτων έργων της περιλαμβάνουν το νέο κτήριο του κοινοβουλίου της Σκωτίας στο Εδιμβούργο, την αγορά Santa Caterina, τα κεντρικά γραφεία της Gas Natural Fenosa και το πάρκο Diagonal Mar στη Βαρκελώνη, το ισπανικό περίπτερο για την World Expo Shanghai 2010 (νικητής του κύρους RIBA Best International Building Βραβείο 2011), το Kálida Sant Pau Centre στη Βαρκελώνη - Μέρος του Διεθνούς Δικτύου Maggie's Centres (στο πλαίσιο του μοντερνιστικού Νοσοκομείου Sant Pau). Το 2021, εγκαινίασε το Εκκλησιαστικό και Ενοριακό Συγκρότημα San Giacomo Apóstolo στη Φεράρα (βραβευμένο με το Διεθνές Βραβείο Dedalo Minosse 2022). Συνδυάζει την επαγγελματική της δουλειά με τη διδασκαλία σε διεθνή σχολεία και πανεπιστήμια. Είναι επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και στο ETSAB στη Βαρκελώνη, δίνοντας τακτικά διαλέξεις σε διάσημα φόρουμ αρχιτεκτονικής και πανεπιστήμια. Το 2004, έλαβε επίτιμο διδάκτορα από τη Σχολή Τεχνών και Κοινωνικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Napier του Εδιμβούργου, στη Σκωτία. Η δουλειά της έλαβε περισσότερα από 100 διεθνή βραβεία και αναφορές για την αριστεία σχεδιασμού, συμπεριλαμβανομένων του Εθνικού Βραβείου Καταλονίας το 2002, του Βραβείου RIBA Stirling το 2005, του Εθνικού Ισπανικού Βραβείου το 2006, του Βραβείου της πόλης της Βαρκελώνης το 2005 και του 2009, των βραβείων FAD το 2000 , 2003, 2007 και 2020, βραβεία WAF το 2010 και 2011, υποψηφιότητα για το βραβείο EU Mies το 2022, το βραβείο Piranesi Prix de Rome το 2021, το βραβείο Dedalo Minosse το 2022, τα βραβεία Plan Awards το 2020, το 2022 στο Chicagoaeum 2022. Έλαβε το βραβείο RIBA Jencks το 2013 και το Sant Jordi Cross που απονεμήθηκε από τη Generalitat de Catalunya το 2019 για την αριστεία της επαγγελματικής της αρχιτεκτονικής πρακτικής παγκοσμίως. Το 2021, έλαβε το Leadership Award 2021 για τη συμβολή της στην παγκόσμια διάδοση βιώσιμων και ανθρώπινων μοντέλων πόλεων στο Παγκόσμιο Συνέδριο Smart City Expo στη Βαρκελώνη. Την ίδια χρονιά στη Ρώμη, έλαβε το βραβείο για το επίτευγμά της στην καριέρα της με το Piranesi Prix de Rome 2020. Τον Ιούνιο του 2022, η Benedetta έλαβε υποψηφιότητα από τον Πάπα Φραγκίσκο για τα επαγγελματικά της προσόντα ως νέο μέλος του Τάγματος της Ακαδημίας των Βιρτουόζων στο Πάνθεον (Ρώμη), που στοχεύει να ενθαρρύνει και να αυξήσει την έρευνα και την πρακτική των ανθρωπιστικών επιστημών, των εικαστικών τεχνών, της μουσικής και της αρχιτεκτονικής. Επιπλέον, τον Σεπτέμβριο του 2022, της απονεμήθηκε το αρχιτεκτονικό μετάλλιο Prix Le Soufaché 2022 που χορηγήθηκε από την l’Académie d’Architecture (Παρίσι). Το 2023, έλαβε το Παγκόσμιο Βραβείο Βιώσιμης Αρχιτεκτονικής 2023 από το Cité de l’Architecture et du Patrimoine (Παρίσι). Πρόσφατα, έλαβε από το Υπουργείο Εξωτερικών, τον Έπαινο του Βασιλικού Τάγματος της Καθολικής Ισαβέλλας 2024, για να «ανταμείψει όσους έχουν συνεισφέρει σημαντικά στην Ισπανία, είτε μέσω της εργασίας τους είτε μέσω των προσπαθειών τους να προωθήσουν τη φιλία και τη συνεργασία μεταξύ της Ισπανίας και άλλες χώρες». Η Benedetta συμμετέχει ως κριτής στα πιο σημαντικά διεθνή βραβεία, όπως το Pritzker Architecture Prize (2015–2023), το Princesa de Asturias de las Artes (2011–2022), το Loewe Craft Prize, RIBA Jencks Awards, RIBA Stirling Prize.

Agostino Ghirardelli

SBGA | Blengini Ghirardelli - Italy

Ο Agostino Ghiradelli απέκτησε πτυχίο αρχιτεκτονικής από το Università degli Studi di Genova το 1999. Έχει συνεργαστεί και υπήρξε συνεργάτης πολλών διεθνών εταιρειών, έχει εργαστεί στη Νέα Υόρκη και το Παρίσι και έχει επιβλέψει εργοτάξια σε όλο τον κόσμο. Επικεντρώνεται τόσο στην έρευνα όσο και στη φάση σχεδιασμού έργων Αρχιτεκτονικής και Πολεοδομίας. Για το σκοπό αυτό συνεργάστηκε με δημόσιους φορείς και διετέλεσε λέκτορας σε διάφορα διεθνή ιδρύματα: MIPIM 2019, University of Vienna, University of Trieste, ULI, Europe Young Leaders Summer School of Milan. Το 2017 δημιούργησε το Studio SBGA I Blengini Ghirardelli με τον Giuseppe Blengini. Απέκτησε εμπειρία σε ένα ευρύ φάσμα αρχιτεκτονικών έργων με επίκεντρο πάντα τη βιωσιμότητα. Σχεδιάζει ευέλικτα περιβάλλοντα εργασίας που εφαρμόζουν συνδεσιμότητα και ευελιξία βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής. Οι πολεοδομικές παρεμβάσεις στις οποίες έπαιξε ρόλο σχεδιαστή / συντονιστή είναι: ESA-ESTEC CAMPUS στο Noordwijk κοντά στο Ρότερνταμ. UniCredit Campus στο Lampugnano, Μιλάνο. Masterplan για το νέο γήπεδο του Α.Σ. Η ομάδα ποδοσφαίρου της Ρόμα στη Ρόμα. Masterplan CityLife στο Μιλάνο.

Amanda Levete

Amanda Levete Architects - United Kingdom

Η Amanda Levete CBE είναι αρχιτέκτονας βραβευμένη με βραβείο RIBA Stirling και ιδρύτρια και διευθύντρια του AL_A, ενός διεθνούς βραβευμένου στούντιο σχεδιασμού και αρχιτεκτονικής. Από την ίδρυσή του το 2009, η AL_A έχει βελτιώσει μια διαισθητική και στρατηγική προσέγγιση στο σχεδιασμό. Τα πρόσφατα ολοκληρωμένα έργα περιλαμβάνουν το Victoria & Albert Museum Exhibition Road Quarter (2017) στο Λονδίνο. MAAT (2016), Μουσείο Τέχνης, Αρχιτεκτονικής και Τεχνολογίας στη Λισαβόνα. Central Embassy (2017), ένα πολυτελές εμπορικό κέντρο και ξενοδοχείο 1,5 εκατομμυρίων τετραγωνικών ποδιών στην Μπανγκόκ. και ένα masterplan πανεπιστημιούπολης πολυμέσων 13 εκταρίων και ένα κεντρικό κτίριο 37.700 m2 για το Sky (2016) στο Λονδίνο. Οι συνεχείς προμήθειες σε όλο τον κόσμο περιλαμβάνουν τη μεταμόρφωση του εμβληματικού πολυκαταστήματος Galleries Lafayette στη Boulevard Haussmann στο Παρίσι. ένα νέο κέντρο για τη φιλανθρωπική οργάνωση περίθαλψης του καρκίνου Maggie's στο Σαουθάμπτον. δύο νέα κτίρια για το Wadham College στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. και τον σταθμό του μετρό Monte St Angelo στη Νάπολη.

Rafael Aranda, Carme Pigem, Ramón Vilalta

RCR Arquitectes - Spain / Olot

Το RCR είναι ένα ολοκληρωμένο έργο του οποίου η αρχή είναι στην αρχιτεκτονική, αλλά δεν περιορίζεται σε αυτήν ως κλάδος και ενσωματώνει τοπίο, σχέδιο, τέχνη, σκέψη... και είναι επίσης ένα εγκάρσιο εργαστήριο ιδεών και πολιτιστικού χώρου. Η δύναμη της αρχιτεκτονικής RCR έγκειται στην ικανότητά της να υπερβαίνει τις έξι σφαίρες με μια καθολική γλώσσα που είναι το αποτέλεσμα μιας βαθιάς έρευνας του ουσιαστικού. Αυτή η ουσία προκύπτει από τους ιδρυτές της, τους Rafael Aranda, Carme Pigem και Ramon Vilalta, από την έρευνα του κτιρίου, από έναν διάλογο μεταξύ γης και αρχιτεκτονικής, αλλά μόνο στον υλικό χρόνο ενός δημιουργικού διαλόγου, με τον τρόπο της τζαζ, στον οποίο η Το "jo" ανταλλάσσεται με το "nosaltres". Αυτή η αρχιτεκτονική, που γεννιέται από κοινή δημιουργικότητα, αναφέρεται σε αξίες και σχεσιακές διαδικασίες με όλες τις έννοιες και είναι μέρος αυτής της λογικής έξω από την ίδια την πειθαρχία, με ένα ολιστικό όραμα που παρέχει κάτι μεγαλύτερο από την υλική αρχιτεκτονική, που είναι η ζωή. Εγώ στη ζωή mateix assaja που κοιμάται είναι δυνατό. Αυτό το όραμα έχει βραβευτεί με το βραβείο Pritzker 2017, το Νόμπελ Αρχιτεκτονικής.

Sir David Adjaye OM OBE

David Adjaye Associates - USA / UK / Ghana

Ο David Adjaye είναι ένας Γκανο-Βρετανός αρχιτέκτονας που έχει λάβει διεθνή αναγνώριση για τον αντίκτυπό του στο πεδίο. Το 2000 ίδρυσε την Adjaye Associates, η οποία σήμερα λειτουργεί παγκοσμίως με στούντιο στην Άκρα, το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Το πιο γνωστό έργο του Adjaye μέχρι σήμερα είναι το Smithsonian National Museum of African American History & Culture, το οποίο άνοιξε στο National Mall στην Ουάσιγκτον DC το 2016 και ονομάστηκε Πολιτιστικό Γεγονός της Χρονιάς από τους New York Times. Το 2017, ο Adjaye ανακηρύχθηκε ιππότης από τη βασίλισσα Ελισάβετ Β' και συμπεριλήφθηκε στη λίστα των 100 ανθρώπων με τη μεγαλύτερη επιρροή του TIME. Ο Adjaye είναι επίσης αποδέκτης του 2021 του RIBA Royal Gold Medal, που θεωρείται μία από τις υψηλότερες διακρίσεις στη βρετανική αρχιτεκτονική για σημαντικές συνεισφορές στον τομέα διεθνώς. Το 2022, ο Adjaye διορίστηκε στο Τάγμα της Αξίας, που επιλέχθηκε από την Αυτή Μεγαλειότητα η Βασίλισσα, σε αναγνώριση της διακεκριμένης υπηρεσίας στον τομέα του.

Manuel Aires Mateus

Aires Mateus Architects - Portugal

Ο Manuel Aires Mateus γεννήθηκε στη Λισαβόνα το 1963. Αποφοίτησε από το Faculdade de Arquitetura de Lisboa (1986) και συνεργάζεται με τον Francisco Aires Mateus, με αμφότερους να έχουν ιδρύσει το στούντιο Aires Mateus το 1988. Στη διδασκαλία, συνεργάζεται με πολλά πανεπιστήμια από το 1988 , όπως το Harvard Graduate School of Design, το College of Architecture, Art and Planning του Cornell University, το Oslo Architecture School, το Faculty of Architecture of University of Ljubljana ή το School of Architecture of University of Navarra, στην Παμπλόνα. Από το 1998, είναι καθηγητής του Universidade Autónoma de Lisboa και, από το 2001, της Accademia di Architettura στο Mendrisio της Ελβετίας. Η δουλειά του στούντιο είναι παρούσα σε πολλές χώρες, αναπτύσσεται από τις εγκαταστάσεις του στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας και πολλά από τα έργα έχουν δημοσιευθεί σε μονογραφίες, συμπεριλαμβανομένων των A+A Architecture Guide, El Croquis, Arquitectura Viva, GA, A+U, 2G , C3, d'Arco, TC Cuadernos, DOMUS και AMAG, μεταξύ άλλων. Ο Aires Mateus έχει συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις, με τακτική παρουσία, για παράδειγμα, στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας (Ιταλία, 2010, 2012, 2016, 2018 και 2021). Η δουλειά του στούντιο ανέκαθεν ασχολούνταν με το ρόλο της μνήμης και της γνώσης, με τη σχέση μεταξύ του φυσικού και του πολιτιστικού κόσμου. Το έργο επιδιώκει να στοχαστεί σε κάθε κλίμακα που μας περιβάλλει. Αναζητά την αιώνια κατάσταση των σχημάτων και την υλικότητα στη συνέχεια του χρόνου.

Giancarlo Mazzanti

El Equipo Mazzanti - Colombia

Ο Giancarlo Mazzanti είναι ένας Κολομβιανός αρχιτέκτονας που αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Javeriana με μεταπτυχιακές σπουδές στη Φλωρεντία της Ιταλίας. Έχει ακαδημαϊκή εμπειρία ως επισκέπτης καθηγητής στο Χάρβαρντ, την Κολούμπια και το Πρίνστον. Ο Mazzanti είναι ο πρώτος Κολομβιανός αρχιτέκτονας με έργα στις μόνιμες συλλογές του MoMA και του Centre Pompidou στο Παρίσι. Το El Equipo de Mazzanti είναι επίσης αναγνωρισμένο για την έρευνά του στο παιχνίδι και τη φυσική του σύνδεση με τον κόσμο της αρχιτεκτονικής. Αυτό το ενδιαφέρον για τη διασταύρωση παιχνιδιού-αρχιτεκτονικής οδήγησε σε νέες συνεργασίες με επαγγελματίες από διάφορους τομείς, βρίσκοντας νέες ευκαιρίες συνεργασίας στην ανάπτυξη έργων και εκθέσεων που παρουσιάζονται παγκοσμίως με την επωνυμία We Play You play. Οι κοινωνικές αξίες βρίσκονται στο επίκεντρο της αρχιτεκτονικής του Mazzanti, με στόχο τη δημιουργία έργων που ενισχύουν τους κοινωνικούς μετασχηματισμούς και χτίζουν κοινότητες. Έχει αφιερώσει την επαγγελματική του ζωή στη βελτίωση της ποιότητας ζωής μέσω του περιβαλλοντικού σχεδιασμού και της ιδέας της κοινωνικής ισότητας. Το έργο του αντικατοπτρίζει τις συνεχιζόμενες κοινωνικές αλλαγές στη Λατινική Αμερική και την Κολομβία, δείχνοντας ότι η καλή αρχιτεκτονική μπορεί να οικοδομήσει νέες ταυτότητες για πόλεις, κοινότητες και ανθρώπους, ξεπερνώντας τη φήμη του εγκλήματος και της φτώχειας.

Mario Cucinella

Mario Cucinella Architects - Italy

Ο Mario Cucinella γεννήθηκε στο Παλέρμο το 1960 και αποφοίτησε από την Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο της Γένοβας το 1986. Το 1992, στο Παρίσι, ίδρυσε την MCA – Mario Cucinella Architects, μια εταιρεία αρχιτεκτονικής και σχεδιασμού που έχει πλέον κεντρικά γραφεία στη Μπολόνια και στο Μιλάνο, και του οποίου είναι και ο δημιουργικός διευθυντής. Το 2015 ίδρυσε το SOS - School of Sustainability, ένα σχολείο για νέους επαγγελματίες και πρόσφατους αποφοίτους που εστιάζει στην εφαρμογή βιώσιμης αρχιτεκτονικής και σχεδίασης για να δώσει στους μελλοντικούς λήπτες αποφάσεων τα απαραίτητα εργαλεία για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών ζητημάτων που αναδύονται παγκοσμίως με ανοιχτό μυαλό. , ολιστική, ερευνητική και ανθρωποκεντρική προσέγγιση. Η σημασία του έργου του και η συνεχής δέσμευσή του ως αρχιτέκτονα και εκπαιδευτικός σε περιβαλλοντικά και κοινωνικά ζητήματα έχουν αναγνωριστεί με τη Διεθνή Υποτροφία του Βασιλικού Ινστιτούτου Βρετανών Αρχιτεκτόνων (2016) και με την Τιμητική Υποτροφία του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτόνων (2017). Το 2018 ήταν επιμελητής του Ιταλικού Περιπτέρου στην 16η Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής της Μπιενάλε της Βενετίας με την έκθεση «Arcipelago Italia». Στις 20 Ιουνίου 2024, η MCA - Mario Cucinella Architects έλαβε το βραβείο ADI Compasso d'Oro για το έργο «Museo d'Arte Fondazione Luigi Rovati». Ο Mario Cucinella έχει διδάξει στα πανεπιστήμια της Ferrara, της Νάπολης, του Μονάχου και του Nottingham. Είναι συγγραφέας πολλών εκδόσεων, μεταξύ των οποίων: Το μέλλον είναι ένα ταξίδι στο παρελθόν. Δέκα ιστορίες για την αρχιτεκτονική (2021, έκδοση Quodlibet) Σε αυτό το βιβλίο ο Mario Cucinella – μαζί με τη Valentina Torrente και τη Laura Zevi – περιγράφει δέκα ταξίδια σε πόλεις και μέρη που του έδωσαν πολύτιμες γνώσεις για περιβαλλοντικά ζητήματα και την ορθολογική χρήση της διαθέσιμης ενέργειας. Αρχιτεκτονική της Εκπαίδευσης (2021, έκδοση Maggioli), μια ανάλυση του πώς θα μπορέσουν να εξελιχθούν τα πιο σημαντικά μέρη στην κοινωνία των πολιτών χάρη στην αρχιτεκτονική και τη δυναμική που μπορεί να δημιουργήσει, μέσω μιας πολυφωνικής αφήγησης που εναλλάσσεται με σχεδιαστικές λύσεις που έχουν αναπτυχθεί από τον Mario Cucinella Architects. Building Green Futures (2020, έκδοση Forma), ένας τόμος που διερευνά, μέσα από μια συλλογή από τα πιο πρόσφατα έργα και την πιο αντιπροσωπευτική αρχιτεκτονική των αρχιτεκτόνων Mario Cucinella, πιθανές απαντήσεις που μπορεί να δώσει η αρχιτεκτονική στις παγκόσμιες προκλήσεις του μέλλοντος.

Raul Pantaleo

TAM Associati - Italy

Ο Ραούλ Πανταλέο είναι Ιταλός αρχιτέκτονας, γεννημένος στο Μιλάνο, ζει και εργάζεται στη Βενετία και την Τεργέστη. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο IUAV της Βενετίας. Κατέχει διεθνές πιστοποιητικό στην Ανθρώπινη Οικολογία που αποκτήθηκε μέσω μεταπτυχιακών σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβα. Ο Raul είναι σχεδιαστής έργων και σύμβουλος στους τομείς της βιο-αρχιτεκτονικής και της αστικής επαναπροσόντων. Σήμερα ασχολείται με τη διεξαγωγή εργαστηρίων στις διαδικασίες συμμετοχικής και επικοινωνιακής ανάπτυξης έργων. Επιπλέον, ασχολείται με την πρακτική της κοινωνικής επικοινωνίας και της γραφιστικής για διάφορες Δημόσιες Διοικήσεις και μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς. Ο Raul Pantaleo είναι ένας από τους συνιδρυτές του «studio TAMassociati», μιας πρακτικής που ειδικεύεται σε έργα κοινωνικού προσανατολισμού σε κρίσιμους τομείς. Μερικά από τα τρέχοντα και ολοκληρωμένα έργα περιλαμβάνουν: Το Salam Center for Cardiac Surgery for the Emergency MGO στο Σουδάν. Banca Etica (Ethic Bank) Έδρα στην Πάντοβα (Ιταλία). κτίρια υγειονομικής περίθαλψης για τη ΜΚΟ Έκτακτης Ανάγκης στο Νταρφούρ του Σουδάν. επίσης έργα στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, τη Σιέρα Λεόν, τη Ρουάντα, το Αφγανιστάν, το Ιράκ και την Ουγκάντα. Μεταξύ των κύριων βραβείων που έλαβε: το βραβείο LafargeHolcim Awards Acknowledgment (2017), το Aga Khan Award (2013), το Zumtobel Gruop Award (2014).

Emmanuelle Moureaux

emmanuelle Moureaux INC. - Japan

Γεννήθηκε το 1971 στη Γαλλία. Η Emmanuelle Moureaux είναι μια Γαλλίδα αρχιτέκτονας που ζει στο Τόκιο από το 1996, όπου ίδρυσε την "emmanuelle moureaux INC". το 2003. Εμπνευσμένη από τα στρώματα και τα χρώματα του Τόκιο που έχτισαν ένα περίπλοκο βάθος και πυκνότητα στο δρόμο, και τα ιαπωνικά παραδοσιακά χωρικά στοιχεία όπως οι συρόμενες οθόνες, δημιούργησε την έννοια του shikiri, που κυριολεκτικά σημαίνει «διαιρώντας (δημιουργώντας) χώρο με χρωματιστά". Χρησιμοποιεί τα χρώματα ως τρισδιάστατα στοιχεία, όπως στρώματα, για να δημιουργήσει χώρους, όχι ως τελική πινελιά που εφαρμόζεται σε επιφάνειες. Χειριζόμενος τα χρώματα ως μέσο για τη σύνθεση του χώρου, επιθυμία της είναι να δώσει συναίσθημα μέσα από τα χρώματα με τις δημιουργίες της, που κυμαίνονται από την τέχνη, το design μέχρι την αρχιτεκτονική. Τα αντιπροσωπευτικά της έργα περιλαμβάνουν το αρχιτεκτονικό σχέδιο για την Sugamo Shinkin Bank, τη σειρά καλλιτεχνικών εγκαταστάσεων "100 χρώματα", το σχεδιασμό χώρου για το ABC Cooking Studio, τις καλλιτεχνικές εγκαταστάσεις για τις UNIQLO και ISSEY MIYAKE και καρέκλα. Το 2017, δημιούργησε μια μεγάλη εγκατάσταση "Forest of Numbers" στο Εθνικό Κέντρο Τέχνης του Τόκιο για την έκθεση της 10ης επετείου. Ανατέθηκε το 2011 από την κυβέρνηση της πόλης της Νέας Ταϊπέι στην Ταϊβάν, χειρίστηκε τον καλλιτεχνικό σχεδιασμό του Mass Rapid Transit "Circular Line", δουλεύοντας στον χρωματικό συνδυασμό του τμήματος 14 km, όπου τα χρώματά της εξαπλώθηκαν σε κλίμακα πόλης με την ολοκλήρωσή του το 2021 Η σειρά εγκατάστασής της - 100 χρώματα - εκφράζει συναισθήματα από την εμπειρία των χρωμάτων και των στρωμάτων του Τόκιο. Αποκαλύφθηκε το 2013 για να γιορτάσει τη 10η επέτειο του στούντιο της, σχεδιάζει να εκθέσει τα «100 χρώματα» σε διάφορες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Τέχνης και Σχεδίου του Τοχόκου από το 2008, το εργαστήριο της Emmanuelle διερευνά τις δυνατότητες του χρώματος μέσω ενός έργου που ονόμασε 100 χρώματα lab. Ζητείται από τους μαθητές να δημιουργήσουν παλέτα 100 χρωμάτων ενός αντικειμένου από την καθημερινότητά τους, όπως ποτήρια, αφρός φυσαλίδων, ρύζι, ομπρέλα, ρολόγια, CD, μπλοκ σοκολάτας και ούτω καθεξής. Μέλος του "Tokyo Society of Architects", του "Architectural Institute of Japan" και του "Japan Institute of Architects".

Saad El Kabbaj, Driss Kettani, Mohamed Amine Siana

Maroc

Γεννημένος το 1978 στην Καζαμπλάνκα, ο Saad El Kabbaj σπούδασε στην Ecole Nationale d'Architecture του Ραμπάτ, στο Μαρόκο, όπου αποφοίτησε το 2003. Άνοιξε το γραφείο του στην Καζαμπλάνκα το 2005 και εργάζεται σε μια σειρά από έργα. Αυτή τη στιγμή διδάσκει στο Πανεπιστήμιο UIR στο Ραμπάτ. Γεννημένος το 1978 στη Φες, ο Driss Kettani σπούδασε στην Ecole Nationale d’Architecture του Ραμπάτ, στο Μαρόκο από όπου αποφοίτησε το 2003. Σήμερα διδάσκει στο Mohammed VI Polytechnic University. Γεννημένος το 1979 στην Καζαμπλάνκα, ο Mohamed Amine SIANA αποφοίτησε από την Ecole Nationale d'Architecture του Ραμπάτ, στο Μαρόκο το 2004. Σήμερα διδάσκει στο Πανεπιστήμιο UIR στο Ραμπάτ. Άνοιξαν ένα κοινό γραφείο στην Καζαμπλάνκα το 2005, δουλεύοντας ταυτόχρονα σε προσωπικά έργα και μαζί σε σημαντικές προμήθειες και διαγωνισμούς. Η ιδέα ήταν να δημιουργηθεί ένα είδος εργαστηρίου, με τα οφέλη της ανταλλαγής και της ανταλλαγής ιδεών έχοντας ταυτόχρονα μια προσωπική γκάμα εκφράσεων. Έτσι, κέρδισαν τον διαγωνισμό του Πανεπιστημίου Taroudant το 2006 που ολοκληρώθηκε το 2010. Ένα άλλο έργο συνεργασίας είναι το Guelmim Technology School το οποίο ολοκληρώθηκε το 2011. Αυτό το έργο προκρίθηκε για το Aga Khan Award for Architecture. Εργάστηκαν επίσης στο Laayoune Technology School, στο Jacques Chirac School Group στο Ραμπάτ, στο BO 52 μικτής χρήσης στην Καζαμπλάνκα ή στο διαγωνισμό Casablanca Grand Stadium. Προσπαθούν να συνδυάσουν μια μοντέρνα και σύγχρονη προσέγγιση ενώ είναι πολύ ευαίσθητοι στο πλαίσιο και το πνεύμα του τόπου, προσπαθώντας να βρουν μια ουσιαστική και ποιητική αίσθηση του χώρου. Το έργο τους έχει βραβευτεί μεταξύ άλλων από το βραβείο Mimar Sinan στην Κωνσταντινούπολη, το Βραβείο Αρχμαραθώνιου στη Βηρυτό. Η δουλειά τους έχει επίσης δημοσιευτεί σε πολλές διεθνείς εκδόσεις και έχει εκτεθεί στη Βενετία, το Παρίσι, τη Νέα Υόρκη, τη Σαγκάη, τη Μελβούρνη και το Μιλάνο.

Raoul Vecchio

President of Balouo Salo - Italy / Senegal

---

---

---

---