Ενορκοι

Ο Kengo Kuma γεννήθηκε το 1954. Ίδρυσε την Kengo Kuma & Associates το 1990. Είναι επί του παρόντος Καθηγητής Πανεπιστημίου και Ομότιμος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο αφού δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Keio και στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο. Τα έργα KKAA βρίσκονται σε εξέλιξη σε περισσότερες από 30 χώρες. Ο Kengo Kuma προτείνει αρχιτεκτονική που ανοίγει νέες σχέσεις μεταξύ της φύσης, της τεχνολογίας και των ανθρώπων. Οι σημαντικότερες δημοσιεύσεις του περιλαμβάνουν Ten Sen Men («σημείο, γραμμή, αεροπλάνο», Iwanami Shoten), Hito no Sumika («καταφύγια για ανθρώπους», Shincho Shinsho), Makeru Kenchiku (Αρχιτεκτονική της ήττας, Iwanami Shoten), Shizen na Kenchiku (Φυσικό Architecture, Iwanami Shinsho), Chii-sana Kenchiku (Small Architecture, Iwanami Shinsho) και πολλοί άλλοι. Ο Kengo Kuma έχει σχεδιάσει σημαντικά κτίρια σε όλο τον κόσμο. Αυτά περιλαμβάνουν το Japan National Stadium στην Ιαπωνία, το V&A Dundee στη Σκωτία, το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης στην Κίνα, το GC Prostho Museum Research Cente στην Ιαπωνία, το Under One Roof EPFL Artlab στην Ελβετία, το Kadokawa Culture Museum and Exchange στην Αυστραλία και πολλά άλλα. Το 2021 έλαβε το βραβείο «The Most Influential People of 2021» από το περιοδικό Time.

Mario Cucinella

Mario Cucinella Architects - Italy

Το στούντιο MC A - Mario Cucinella Architects, που ιδρύθηκε το 1992 στο Παρίσι από τον Mario Cucinella, εδρεύει τώρα στη Μπολόνια και το Μιλάνο και αποτελείται από πάνω από 100 επαγγελματίες. Η MC A ειδικεύεται στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό που ενσωματώνει περιβαλλοντικές και ενεργειακές στρατηγικές, κάνοντας χρήση ενός εσωτερικού τμήματος Ε&Α που διερευνά τα ζητήματα της αειφορίας μέσω μιας ολιστικής προσέγγισης. Το στούντιο έχει έργα στην Ευρώπη, την Κίνα, τη Βόρεια και Κεντρική Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη Νότια Αμερική. Το MC A σχεδιάζει και/ή κατασκευάζει περίπου πάνω από πενήντα έργα. Αυτά περιλαμβάνουν τον πύργο Unipol. Έργο κατοικιών και μικτής χρήσης SeiMilano. το Ετρουσκικό Μουσείο του Ιδρύματος Ροβάτι· και το νέο χειρουργικό και επείγοντα κέντρο του νοσοκομείου San Raffaele - όλα στο Μιλάνο. Το έργο για το Πανεπιστήμιο Aosta Valley στην Αόστα βρίσκεται επίσης σε εξέλιξη, καθώς και δύο οικιστικοί πύργοι και γραφεία «Viertel Zwei» στη Βιέννη, δύο οικιστικά έργα στα Τίρανα και διάφορα ιδιωτικά έργα στη Μέση Ανατολή. Το MC D - Mario Cucinella Design - εξειδικευμένο στο θέμα της ανακύκλωσης και της κυκλικής οικονομίας - κυκλοφόρησε το 2018, αναπτύσσοντας συνεργασίες με πολλές από τις πλέον αναγνωρισμένες εταιρείες Made in Italy. Το 2015 ο Mario Cucinella ίδρυσε το SOS - School of Sustainability, ένα μεταπτυχιακό εκπαιδευτικό κέντρο για τη δημιουργία επαγγελματιών στον τομέα της αειφορίας. Η SOS συνεργάζεται σε συνέργεια με την MC A.

Agostino Ghirardelli

SBGA | Blengini Ghirardelli - Italy

Ο Agostino Ghiradelli απέκτησε πτυχίο αρχιτεκτονικής από το Università degli Studi di Genova το 1999. Έχει συνεργαστεί και υπήρξε συνεργάτης πολλών διεθνών εταιρειών, έχει εργαστεί στη Νέα Υόρκη και το Παρίσι και έχει επιβλέψει εργοτάξια σε όλο τον κόσμο. Επικεντρώνεται τόσο στην έρευνα όσο και στη φάση σχεδιασμού έργων Αρχιτεκτονικής και Πολεοδομίας. Για το σκοπό αυτό συνεργάστηκε με δημόσιους φορείς και διετέλεσε λέκτορας σε διάφορα διεθνή ιδρύματα: MIPIM 2019, University of Vienna, University of Trieste, ULI, Europe Young Leaders Summer School of Milan. Το 2017 δημιούργησε το Studio SBGA I Blengini Ghirardelli με τον Giuseppe Blengini. Απέκτησε εμπειρία σε ένα ευρύ φάσμα αρχιτεκτονικών έργων με επίκεντρο πάντα τη βιωσιμότητα. Σχεδιάζει ευέλικτα περιβάλλοντα εργασίας που εφαρμόζουν συνδεσιμότητα και ευελιξία βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής. Οι πολεοδομικές παρεμβάσεις στις οποίες έπαιξε ρόλο σχεδιαστή / συντονιστή είναι: ESA-ESTEC CAMPUS στο Noordwijk κοντά στο Ρότερνταμ. UniCredit Campus στο Lampugnano, Μιλάνο. Masterplan για το νέο γήπεδο του Α.Σ. Η ομάδα ποδοσφαίρου της Ρόμα στη Ρόμα. Masterplan CityLife στο Μιλάνο.

Benedetta Tagliabue & Ana Gallego

Miralles Tagliabue EMBT - Spain & China.

Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Istituto di Architettura di Venezia (IUAV) και σήμερα ενεργεί ως διευθύντρια της διεθνούς αρχιτεκτονικής εταιρείας Miralles Tagliabue EMBT, που ιδρύθηκε το 1994 στο συνεργασία με τον Enric Miralles, με έδρα τη Βαρκελώνη, τη Σαγκάη και το Παρίσι. Μεταξύ των πιο αξιοσημείωτων έργων της που κατασκευάστηκαν είναι το Κοινοβούλιο της Σκωτίας στο Εδιμβούργο, το Diagonal MarPark, η αγορά Santa Caterina στη Βαρκελώνη, το Campus Universitario de Vigo και το Spanish Pavilion στην Παγκόσμια Έκθεση της Σαγκάης το 2010, το οποίο βραβεύτηκε με το διάσημο RIBA International "Best International Building of βραβείο 2011». Στον τομέα της διδασκαλίας, έχει διατελέσει επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και στο ETSAB της Βαρκελώνης, δίνοντας τακτικά διαλέξεις σε φόρουμ αρχιτεκτονικής και πανεπιστήμια και είναι μέλος των ενόρκων σε όλο τον κόσμο, π.χ. τα βραβεία Princesa de Asturias και από το 2014 είναι μέλος της κριτικής επιτροπής του Pritzker Prize. Το 2004 έλαβε επίτιμο διδάκτορα από τη Σχολή Τεχνών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Νάπιερ του Εδιμβούργου, Σκωτία. Το έργο της έλαβε το βραβείο RIBA Stirling το 2005, το Εθνικό Ισπανικό Βραβείο το 2006, το Εθνικό Βραβείο Καταλονίας το 2002, Βραβείο Πόλης της Βαρκελώνης το 2005 και 2009, βραβεία FAD το 2000, το 2003 και το 2007. Έλαβε το 2013 το βραβείο RIBA Jencks, το οποίο απονέμεται κάθε χρόνο σε άτομο ή πρακτική που έχει πρόσφατα σημαντική συμβολή διεθνώς τόσο στη θεωρία όσο και στην πρακτική της αρχιτεκτονικής. Και τον Μάιο του 2019, έλαβε τον Σταυρό του Sant Jordi που χορηγήθηκε από τη Generalitat της Καταλονίας για την αριστεία της επαγγελματικής της πρακτικής στον τομέα της αρχιτεκτονικής παγκοσμίως. Είναι επίσης διευθύντρια του Ιδρύματος Enric Miralles, στόχος του οποίου είναι να προωθήσει την πειραματική αρχιτεκτονική στο πνεύμα του αείμνηστου συζύγου και συντρόφου της Enric Miralles.

Mphethi Morojele

Mphethi Morojele Studio - South Africa

Ο Mphethi Morojele είναι ιδιοκτήτης και ιδρυτής του MMA Design Studio, ενός βραβευμένου στούντιο αρχιτεκτονικής και σχεδιασμού με έδρα το Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής. Η πρακτική έχει συνεργαστεί για να παράγει μερικά από τα πιο εμβληματικά και πολιτιστικά σημαντικά έργα στη Νότια Αφρική και συνεχίζει να επεκτείνει το χαρτοφυλάκιό της στην ήπειρο με έργα στην Αιθιοπία, την Ουγκάντα, την Μποτσουάνα, τη Μοζαμβίκη, το Λεσότο και το Μπουρούντι. Έχει αναδειχθεί ως μια από τις πιο σημαντικές φωνές στην αρχιτεκτονική στην Αφρική που γιορτάζεται από την Archdaily ως ένας από τους «επτά αρχιτέκτονες που σχεδιάζουν ένα διαφορετικό μέλλον στην Αφρική». Υπήρξε λέκτορας σχεδίου στο Πανεπιστήμιο του Witwatersrand στο Γιοχάνεσμπουργκ και κριτικός στις περισσότερες σχολές Αρχιτεκτονικής της Νότιας Αφρικής. Έχει επιμεληθεί πολλές εκθέσεις για την αφρικανική αρχιτεκτονική, όπως για το Εθνικό περίπτερο της Νότιας Αφρικής στη Μπιενάλε της Βενετίας στην Ιταλία και στο Βασιλικό Ινστιτούτο Βρετανών Αρχιτεκτόνων στο Λονδίνο. Συνεχίζει να υπηρετεί σε πολλές διεθνείς κριτικές επιτροπές αρχιτεκτονικής, συμπεριλαμβανομένων των Union of International Architects (UIA), της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Holcim International Foundation, The African Architecture Awards και Architecture Masterprize για να αναφέρουμε μερικά.

Alice Dietsch

Amanda Levete Architects - United Kingdom

Η Alice Dietsch είναι διευθύντρια στο βραβευμένο αρχιτεκτονικό στούντιο AL_A. Τα πρόσφατα ολοκληρωμένα έργα περιλαμβάνουν δύο νέα κτίρια για το Wadham College στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και ένα νέο κέντρο για τη φιλανθρωπική οργάνωση περίθαλψης του καρκίνου Maggie's στο Σαουθάμπτον. Προηγούμενα έργα περιλαμβάνουν το Victoria & Albert Museum Exhibition Road Quarter στο Λονδίνο και το Μουσείο Τέχνης, Αρχιτεκτονικής και Τεχνολογίας στη Λισαβόνα. Οι συνεχείς προμήθειες περιλαμβάνουν την ανακαίνιση και την επέκταση του Μουσείου Paisley στη Γλασκώβη και το σχεδιασμό ενός πρωτότυπου εργοστασίου επίδειξης σύντηξης για την εταιρεία καθαρής ενέργειας General Fusion στο Culham του Oxfordshire. Μετά την ένταξή της στην Future Systems το 2006, η Alice Dietsch έγινε διευθύντρια της AL_A το 2012. Διηύθυνε την πολυαναμενόμενη V&A Exhibition Road Quarter και ήταν διευθύντρια έργου για την Central Embassy στην Μπανγκόκ. Αυτή τη στιγμή ηγείται της επιτροπής για τον επανασχεδιασμό των κεντρικών γραφείων του D'Ieteren στις Βρυξέλλες και διευθύνει την ομάδα διαγωνισμών του στούντιο. Η Alice μιλάει άπταιστα στην ανάπτυξη καινοτόμων εννοιών εντός δημοσιονομικών και τεχνικών περιορισμών και καθοδηγείται από εκτεταμένη έρευνα, πειραματισμό και πνευματική πρόκληση.

Giuseppe Mazzaglia

MVRDV - Holland, China, France

Ο ανώτερος επικεφαλής του έργου και αρχιτέκτονας Giuseppe Mazzaglia εργάζεται στα ασιατικά και γερμανικά στούντιο της MVRDV όπου συμμετέχει στο σχεδιασμό κτιρίων πολλαπλών χρήσεων στο Shenzhen, τη Σαγκάη και το Βερολίνο. Μεταξύ των άλλων, εργάζεται για το σχεδιασμό του Κέντρου Γυναικών & Παιδιών Shenzhen, την ανακαίνιση ενός κτηρίου μικτής χρήσης που θα φιλοξενεί ένα ευρύ φάσμα εγκαταστάσεων για την ευημερία των γυναικών και των παιδιών. Με ύψος 100 μέτρων, όταν ολοκληρωθεί το 2022, το κτίριο θα αποτελέσει σημαντικό προηγούμενο για την επαναχρησιμοποίηση κτιρίων σε μια πόλη που σύντομα θα δει ένα «μεγάλο κύμα προσαρμοστικής επαναχρησιμοποίησης» και ένα παγκόσμιο σημείο αναφοράς για την ανακαίνιση απαρχαιωμένων κτιρίων, αναπροσαρμοσμένο για νέα, κοινωνικά φιλική λειτουργία. Εντάχθηκε στο MVRDV το 2019. Στο παρελθόν, ήταν αρχιτέκτονας και σχεδιαστής έργου για την KAAN Architecten για το σχεδιασμό του Μουσείου KMSKA στην Αμβέρσα, τη Βιβλιοθήκη Utopia και την Ακαδημία Παραστατικών Τεχνών στο Aalst, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ολλανδίας στο Den Haag και πολλά άλλα έργα. Αποφοίτησε από την Οικοδομική Μηχανική και Αρχιτεκτονική στο Università degli Studi di Catania. Ο Giuseppe ενδιαφέρεται για τους κριτικούς, τις κατασκευαστικές διαδικασίες, την ιστορία και όλα όσα συμβαίνουν γύρω από την αρχιτεκτονική, αλλά του αρέσει να αυτοπροσδιορίζεται κυρίως ως σχεδιαστής.

Sharon Davis

Sharon Davis Design - USA

Η ιδρυτής και κύρια η Sharon Davis είναι μια βραβευμένη επαγγελματίας της οποίας το έργο καθοδηγείται από μια βαθιά πίστη στη μεταμορφωτική δύναμη του σχεδιασμού. Το 2007, μετά από μια επιτυχημένη καριέρα στα χρηματοοικονομικά και ένα μεταπτυχιακό στην Αρχιτεκτονική από το Graduate School of Architecture του Πανεπιστημίου της Κολούμπια, όπου έλαβε το βραβείο Lucille Smyser Lowenfish Memorial Prize, η Davis δημιούργησε την εταιρεία της ως σημείο εκκίνησης για συνεργατική σχεδιαστική πρακτική αφιερωμένη στην ανθρωποκεντρική περιβάλλοντα σε όλο τον κόσμο. Οι πελάτες της Sharon περιλαμβάνουν το Pine Ridge Reservation (Νότια Ντακότα), το Union Theological Seminary (Νέα Υόρκη), το Buddhist Retreat (Μοντάνα), το Possible Health (Νεπάλ), το Women for Women International (Ρουάντα & Κοσσυφοπέδιο) και το Partners in Health (Ρουάντα). Η Sharon μετρά την επιτυχία των σχεδίων της με τον βαθμό στον οποίο επεκτείνουν την πρόσβαση στο θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα στην κοινωνική δικαιοσύνη, την οικονομική ενδυνάμωση και ένα υγιές βιώσιμο περιβάλλον. Πιο πρόσφατα, η Sharon εμφανίστηκε ως μία από τις «19 Γυναίκες Αρχιτέκτονες που πρέπει να παρακολουθήσετε το 2019» και στο «From A to Zaha: 26 Women Who Changed Architecture» του Architizer. Η Curbed την ονόμασε ένα από τα έξι «Groundbreakers» για «κτίρια που φαίνονται καλά και κάνουν υπέροχα». Η εταιρεία της κέρδισε πρόσφατα την κατηγορία υγειονομικής περίθαλψης 2019 στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Αρχιτεκτονικής για το Νοσοκομείο Bayalpata στο αγροτικό Νεπάλ και στο παρελθόν έχει κερδίσει βραβεία για το έργο της στη Ρουάντα, συμπεριλαμβανομένου ενός βραβείου Architizer A+ για τους Partners in Health Share Housing και ενός Architectural Review Culture Βραβείο και βραβείο World Architecture Festival για το Women's Opportunity Center. Το Metropolis Magazine ονόμασε το Women’s Opportunity Center ως «Game Changer» το 2013. Το έργο της Sharon έχει εκτεθεί στο Canada’s Design Museum, στο Louisiana Museum of Modern Art στη Δανία, στο MAXXI, στο National Museum of 21st Century Arts στη Ρώμη και πιο πρόσφατα στο Museum of Design Atlanta. Επιπλέον, το Sharon Davis Design έχει παρουσιαστεί σε πολυάριθμες εκδόσεις, συμπεριλαμβανομένων των Architectural Review, Metropolis, Architizer, Detail, Architectural Record, Dezeen, Domus και Architectural Digest μεταξύ άλλων. Ως επισκέπτρια καθηγήτρια στο Graduate School of Architecture, Planning and Preservation του Columbia University, η Sharon έχει διδάξει ένα προηγμένο στούντιο με επίκεντρο την εκπαίδευση των γυναικών στην αστική Ρουάντα. Η επαγγελματική της πρακτική, η οποία κυμαίνεται από το εύρος των εσωτερικών χώρων κατοικιών, τις εμπορικές κατασκευές και τη διεθνή θεσμική ανάπτυξη, καθοδηγείται τόσο από μια συνεργατική διαδικασία σχεδιασμού όσο και από μια ισχυρή αποστολή κοινωνικής και περιβαλλοντικής ευθύνης.

Lígia Nunes

Architecture Sans Frontieres International - France

Η Ligia Nunes είναι πτυχιούχος Αρχιτεκτονικής από το FAUTL - Faculdade de Arquitectura da Universidade Tecnica de Lisboa, Πορτογαλία και διδακτορικό στην Κληρονομιά και την Αρχιτεκτονική Αποκατάσταση από τον Τμήμα Κατασκευών της ETSA - Escuela Tecnica Superior de Arquitectura, Coruña, España. Καθηγητής Αρχιτεκτονικής από το 1997 στους τομείς του Project, Theory, History of Architecture και Cooperation for Development in Architecture είναι επίκουρος καθηγητής στο ULP - Universidade Lusófona do Porto. Συνεργάζεται με το ISCTE – IUL - Instituto Universitario de Lisboa σε μεταπτυχιακά προγράμματα στον τομέα της συνεργασίας. Είναι μέλος του CEAU - FAUP - Centro de Estudos em Arquitectura e Urbanismo da Faculdade de Arquitectura da Universidade do Porto, στον όμιλο PACT - Patrimonio Arquitectura Cidade e Territorio στον τομέα της Αρχιτεκτονικής, της κληρονομιάς της πόλης και της επικράτειας. Ιδρύθηκε η ASF_Portugal - Arquitectos Sem Fronteiras Portugal που χρηματοδότησε μέλη της "Architecture Sans Frontières International" και είναι ο πρόεδρος του ASF – International.

Saad El Kabbaj, Driss Kettani and Mohamed Amine Siana

Maroc

Γεννημένος το 1978 στην Καζαμπλάνκα, ο Saad El Kabbaj σπούδασε στην Ecole Nationale d'Architecture του Ραμπάτ, στο Μαρόκο όπου αποφοίτησε το 2003.Άνοιξε το γραφείο του στην Καζαμπλάνκα το 2005 και εργάζεται σε μια σειρά από έργα. Αυτή τη στιγμή διδάσκει στο Πανεπιστήμιο UIR στο Ραμπάτ. Γεννημένος το 1978 στη Φες, ο Driss Kettani σπούδασε στην Ecole Nationale d'Architecture του Ραμπάτ, στο Μαρόκο όπου αποφοίτησε το 2003.Σήμερα διδάσκει στο Mohammed VI Polytechnic University. Γεννημένος το 1979 στην Καζαμπλάνκα, ο Mohamed Amine SIANA αποφοίτησε από την Ecole Nationale d'Architecture του Ραμπάτ, Μαρόκο το 2004. Αυτή τη στιγμή διδάσκει στο Πανεπιστήμιο UIR στο Ραμπάτ. Άνοιξαν ένα κοινό γραφείο στην Καζαμπλάνκα το 2005, δουλεύοντας ταυτόχρονα σε προσωπικά έργα και μαζί σε σημαντικές προμήθειες και διαγωνισμούς. Η ιδέα ήταν να δημιουργηθεί ένα είδος εργαστηρίου, με τα οφέλη της ανταλλαγής και της ανταλλαγής ιδεών έχοντας ταυτόχρονα μια προσωπική γκάμα εκφράσεων. Έτσι, κέρδισαν τον διαγωνισμό του Πανεπιστημίου Taroudant το 2006 που ολοκληρώθηκε το 2010. Ένα άλλο έργο συνεργασίας είναι το Guelmim Technology School το οποίο ολοκληρώθηκε το 2011. Αυτό το έργο προκρίθηκε για το Aga Khan Award for Architecture. Εργάστηκαν επίσης στο Laayoune Technology School, στο Jacques Chirac School Group στο Ραμπάτ, στο BO 52 μικτής χρήσης στην Καζαμπλάνκα ή στο διαγωνισμό Casablanca Grand Stadium. Προσπαθούν να συνδυάσουν μια μοντέρνα και σύγχρονη προσέγγιση ενώ είναι πολύ ευαίσθητοι στο πλαίσιο και το πνεύμα του τόπου, προσπαθώντας να βρουν μια ουσιαστική και ποιητική αίσθηση του χώρου. Το έργο τους έχει βραβευτεί μεταξύ άλλων από το βραβείο Mimar Sinan στην Κωνσταντινούπολη, το Βραβείο Αρχμαραθώνιου στη Βηρυτό. Η δουλειά τους έχει επίσης δημοσιευτεί σε πολλές διεθνείς εκδόσεις και έχει εκτεθεί στη Βενετία, το Παρίσι, τη Νέα Υόρκη, τη Σαγκάη, τη Μελβούρνη και το Μιλάνο.

Ο Raoul Vecchio αποφοίτησε από την Αρχιτεκτονική και τη Μηχανική το 2015 στο Πανεπιστήμιο της Κατάνια. Είναι ανθρωπιστής ακτιβιστής για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και ανάπτυξης, ειδικευμένος στα ανθρώπινα δικαιώματα, τη βοήθεια σε θύματα βίας και την οικοδόμηση της ειρήνης. Το 2014 ίδρυσε την Ανθρωπιστική Οργάνωση Balouo Salo, της οποίας είναι πρόεδρος, που ασχολείται με έργα στους τομείς της διπλωματικής, των μέσων ενημέρωσης, του σχεδιασμού και της υλοποίησης. Τα έργα επικεντρώνονται πάντα στον στόχο της επίλυσης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης και της δημιουργίας αυτάρκειας στις αγροτικές κοινότητες των αναπτυσσόμενων χωρών, ιδιαίτερα στην Υποσαχάρια Αφρική. Διδάσκει σε τοπικό και διεθνές επίπεδο σε μεταπτυχιακά και πανεπιστήμια και συνεργάζεται με ΜΚΟ και διεθνείς οργανισμούς για τον αναπτυξιακό σχεδιασμό και την επίλυση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης σε αναδυόμενες χώρες. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων για την αρχιτεκτονική και τον ανθρωπιστικό ακτιβισμό. Μεταξύ των σημαντικότερων αρχιτεκτονικών του έργων: ένα φράγμα κατά του άλατος στη Σενεγάλη για την αντιμετώπιση ενός σπάνιου περιβαλλοντικού φαινομένου που προκαλεί υποσιτισμό και φτώχεια σε πάνω από 80.000 άτομα, η κατασκευή ηλιακών πηγαδιών με συστήματα απορρύπανσης νερού για τη μείωση της βρεφικής θνησιμότητας, τα κατασκευαστικά σχολεία και εκπαιδευτικά κέντρα για τη μείωση του αναλφαβητισμού, την κατασκευή καταφυγίων για γυναίκες θύματα βίας. Η προσέγγιση είναι αφιερωμένη στην αυτο-κατασκευή και τη συμμετοχή της κοινότητας μέσω εκπαιδευτικών εργαστηρίων και τη συμμετοχή τοπικών δικαιούχων. Από το 2015 έχει ευαισθητοποιήσει και εκπαιδεύσει περισσότερους από 25.000 κατοίκους σε 85 αγροτικά χωριά στη νότια Σενεγάλη και έχει προσφέρει εκπαιδευτική υποστήριξη σε πάνω από 18.000 μαθητές στη Σενεγάλη. Ασκεί συνεχείς διπλωματικές και διαμεσολαβητικές δραστηριότητες και εκπαίδευση της τοπικής και διεθνούς κοινότητας σε θέματα βιώσιμης ανάπτυξης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ανθρωπιστική του δέσμευση έχει αναγνωριστεί με διάφορα βραβεία στον τομέα της διεθνούς αλληλεγγύης και με τιμητικές διακρίσεις στους χώρους όπου δραστηριοποιείται.

---

---

---

---

---